Projekt był częścią międzynarodowego eksperymentu ISTOK-1 należącego do satelitarnego projektu PRIRODA. Eksperyment polegał na badaniu atmosfery i powierzchni Ziemi przy pomocy aparatury spektrometrycznej wykonującej analizę widmową z pokładu stacji orbitalnej MIR.
WIZJER jest uniwersalną kamerą telewizyjną, zamontowaną razem ze spektrometrem IR na wspólnej ruchomej platformie, mającej za zadanie naprowadzanie spektrometru na Słońce i dostarczanie dodatkowych danych ułatwiających obróbkę danych ze spektrometru. Może równocześnie służyć jako samodzielna kamera telewizyjna przekazująca na Ziemię obrazy w postaci analogowej bądź cyfrowej.
Przyrząd składa się z dwóch bloków: umieszczonego na zewnątrz stacji bloku kamerowego i umieszczonego w przedziale załogowym bloku obróbki sygnałów. Waży w całości 9,5 kg, pobiera 13 W mocy. Kamera ma rozdzielczość 400×288 pixeli (matryca CID), dwa przełączane pola widzenia: 2×1.5 oraz 10×15 i wbudowaną automatyczną regulację czułości. Blok obróbki sygnałów umożliwia 8-bitowe przetworzenie i zapamiętanie w czasie rzeczywistym kadru telewizyjnego, jego obróbkę i przekazanie z maksymalna szybkością 1MB/s do łącza telemetrycznego. Przy naprowadzaniu platformy na Słońce WIZJER może wydawać do 10 par współrzędnych w ciągu sekundy przy dokładności wyznaczenia środka Słońca około 30 sekund kątowych.
Po kilku latach pracy w kosmosie przyrząd wraz z całą stacją orbitalną MIR spłonął w atmosferze ziemskiej podczas kontrolowanej deorbitacji 23 marca 2001.
Celem projektu było wykorzystanie metod analizy widmowej w zakresie fal podczerwonych (4-16 mikrometrów) do mierzenia koncentracji pyłów i niektórych domieszek gazowych (CH4, SO2, N2O) oraz ich przestrzennego i czasowego rozkładu w atmosferze Ziemi.
W 1994 roku został oddany stronie rosyjskiej blok aparaturowy WIZJER w wersji lotnej. 23 kwietnia 1996 roku został on wyniesiony na orbitę okołoziemską na module PRIRODA i dołączony do stacji MIR (26 kwietnia). Skonstruowana w CBK aparatura naukowa obejmowała blok elektroniki kamery telewizyjnej CID z cyfrowym przetwarzaniem obrazu. Na zdjęciu obok widoczna jest kamera (w żółtej koszulce) zintegrowana z całym modułem.
Moduł PRIRODA wraz z całą stacją orbitalną MIR spłonął w atmosferze ziemskiej podczas kontrolowanej deorbitacji 23 marca 2001.
